We leven in een tijd waarin praktisch de hele wereld binnen handbereik is en we met een druk op de knop alles kunnen bestellen en dit vaak de volgende dag al wordt bezorgd. Alles gaat snel en alles moet nu. Wat doet dit met ons? Kunnen we nog geduld opbrengen? Kunnen we wachten?
In situaties waarin processen tijd kosten, is geduld een schone zaak. De afgelopen weken moest ik wachten op de uitslag van mijn scriptie. Het was een hele grote uitdaging, zeker toen duidelijk werd dat ik zelfs nóg iets langer moest wachten dan ik had verwacht. Juist toen ik het losliet, kwam het positieve resultaat sneller naar me toe. Maar wat was het een uitdaging om niet van tevoren te weten wanneer de uitslag komt en waar je aan toe bent. Is het niet weten dan de grootste uitdaging, of het wachten zelf?
Een dierbare vriendin had de afgelopen week ook een intensief wachtproces van een vriendin van haar die op sterven lag. Dat is het ultieme niet weten wanneer het eindigt en het wachten daarop kan een emotionele rollercoaster veroorzaken. In deze momenten kun je niet anders dan je overgeven aan de tijd. De tijd die processen nu eenmaal in beslag nemen. Wachten, diep ademhalen en nog meer wachten.
Het overgeven aan de tijd en het loslaten van verwachtingen van wanneer processen plaats zouden moeten vinden, is iets waar we niet veel oefening meer in krijgen. Juist omdat alles met een druk op de knop binnen handbereik is, kunnen we alles nú regelen. En als iets ons te lang duurt, dwalen we af met onze aandacht naar de volgende prikkel of impuls. En eigenlijk is dat jammer. Juist van deze uitdagende momenten waarin je met jezelf en je eigen emoties geconfronteerd wordt, kun je het meeste leren. Leuk? Niet altijd, maar wel heel waardevol. Durf je stil te staan en met je aandacht naar binnen te gaan? Durf je te zien wat er speelt van binnen, waar je liever van weg zou vluchten? Als je er doorheen gaat, worden de emoties echt gezien en doorvoeld, waarna ze helen en een plek krijgen. Heling van emoties zorgt voor harmonie en daarmee geluk. Laten we met z’n allen wat meer wachten, zodat er tijd is voor heling!