Vroeger waren er in de zomer weleens momenten dat er niets gebeurde dat het vermelden waard was in de krant of het nieuws. Dan kwamen er ineens allerlei onbenullige zaken of positieve berichten in de krant, zodat deze toch gevuld leek met nieuws. Nieuws is tegenwoordig altijd iets naars, vervelends of anderszins een manier om je zorgen over te maken en omdat we direct op de hoogte zijn van wat er op de hele wereld gebeurt, is er nooit meer komkommertijd.

Momenteel gaan allerlei berichten rond dat de media de bedoeling heeft om met hulp van het nieuws ons bang te maken, zodat we ons zorgen maken en manipuleerbaar worden. Daardoor gaan we meer consumeren en medicijnen gebruiken bijvoorbeeld. Deze berichtgeving wordt weggezet als complotdenken of geschreven door wappies en dergelijke. Nu ga ik hier niet beweren of het waar is of niet, ik denk dat het belangrijk is dat ieder voor zich de waarheid onderzoekt.

Wat mij wel opviel, is dat wanneer je het nieuws niet meer volgt, je ook niet meer bang gemaakt wordt en je geen zorgen hoeft te maken. Dan is het dus altijd komkommertijd! De tegenargumenten voor zo’n leefstijl is dat je toch op de hoogte moet blijven van wat er gaande is in de wereld, omdat het hoort bij je algemene ontwikkeling.

Zelf merk ik vooral rust. Geen chaos meer hoeven volgen, geen nare beelden meer hoeven bekijken, geen ruziënde mensen meer hoeven beluisteren. Ik vind het heerlijk! Van de week vroeg iemand mij of het leven niet saai wordt, als je leeft volgens rust, reinheid en regelmaat. Ik vond de vraag treffend en stemde me tot nadenken. We leven in een tijd waarin we telkens op zoek zijn naar de volgende dopaminekick op social media en naar verdoving van vervelende (of verveling?) gevoelens door onszelf constant op te peppen. We rennen van doel naar doel en naar het verzamelen van alsmaar meer.

Wat blijft er over als je negatieve input weg laat, je richt op positieve dingen in je leven en een leven leidt vanuit rust, reinheid en regelmaat? Gelijkmoedigheid. En tevredenheid. Hoe voelt het als er sprake is van een gemoedstoestand waarin alles goed is zoals het is, ofwel dat je accepteert als niet alles oké is, maar daar niets aan kan veranderen?

De misvatting bestaat dat wanneer je tevreden bent, je nergens meer naar streeft. Daar ben ik het mee oneens. Mijn inziens kun je vanuit een gevoel van rust en tevredenheid veel beter zien wat er gaande is, wat het juiste is om op dit moment te doen of juist te laten. Een pleidooi voor meer komkommertijd!