De afgelopen drie blogs gingen over het aanpassen van je omgeving voor een gezonde leefstijl en daarmee gezond oud worden. Dit blog gaat opnieuw over het veranderen van de omgeving, maar dan om tot bloei te komen.

In een boek over omdenken stond de volgende quote:

“Als een bloem niet bloeit, repareer dan de omgeving, niet de bloem”

Je denkt waarschijnlijk: ja, nogal logisch, want een bloem bloeit alleen als de omstandigheden gunstig zijn. Als een bloem niet bloeit, ga je er niet aan trekken, zodat de mooi gekleurde blaadjes alsnog tevoorschijn komen. Ook ga je er niet tegen schreeuwen, want je weet dat dat niet helpt.

Wel vraag je je af wat je kan doen aan de omgeving om ervoor te zorgen dat de bloem zijn schoonheid in volle glorie toont. Je ververst het water, zet hem uit of juist in de zon of gaat er zelfs liefdevol tegen praten. Er bestaat wetenschappelijk bewijs dat dat helpt, maar dat is weer voor een ander blog.

Wat zo logisch lijkt bij bloemen, namelijk niet de bloem maar de omgeving aanpassen, ziet er bij kinderen ineens heel anders uit. Want hoe vaak staan we (figuurlijk) te duwen en te trekken aan ons kind om het in beweging te krijgen? Om ervoor te zorgen dat het zijn huiswerk doet en daarmee tot “bloei” komt? Of denken we dat het helpt om ertegen te schreeuwen, zodat ze eindelijk opschieten, omdat we anders te laat komen?

Het is zo belangrijk te beseffen dat ook een kind pas tot bloei kan komen, wanneer de omstandigheden daarvoor gecreëerd worden. Waarbij liefde, tijd en ruimte voor zijn eigen tempo en ontwikkeling essentieel zijn. Het klinkt zo makkelijk en tegelijkertijd is het een behoorlijke uitdaging. Zeker in deze periode waarin de spanningen oplopen, de Sint is tenslotte in het land, en waarbij de hele maatschappij haast heeft. We rennen en vliegen van school naar clubjes en weer terug.

Hoe kunnen we dit zodanig veranderen dat onze kinderen tot bloei kunnen komen? Hoe zorgen we ervoor dat we meer liefde, tijd en ruimte creëren om gewoon te zijn met ons kind? Mijn inziens begint dat door naar jezelf als ouder te kijken. Je bent als ouder het beste voorbeeld dat je voor je kind kan zijn en ze doen tenslotte niet wat je zegt, maar wat je doet. Dus zorg voor liefde, tijd en ruimte voor jezelf. Dan straal je dat uit naar je kind en komt de omgeving vanzelf mee. Moge alle kinderen tot bloei komen!