Blog 51. Geluk nummer 25

Opnieuw heb ik een kaartje getrokken uit een doosje vol geluk. Dit is wat erop staat:

“Als er niets gebeurt, zorg er dan voor dat het toch gebeurt”

Dit is een uitspraak waar ik me erg mee kan vereenzelvigen. Ik vind het heel prettig om dingen voor elkaar te krijgen en hierin een pro-actieve houding in aan te nemen. Wellicht niet altijd het slimste om te doen, maar ik doe het toch.

Want wat is nu beter? Dingen op zijn beloop laten, meegaan in een flow, of van alles forceren? Ik denk dat het meest intuïtieve, namelijk de dingen laten ontvouwen zoals ze gaan en hierin meebewegen, het minste weerstand geeft en het er ook voor zorgt dat je heel ver komt, met de minste moeite. Je vertrouwt er dan op dat de dingen gebeuren op het moment dat de tijd rijp is.

Ik heb echter regelmatig een mate van ongeduld in mij, dat wanneer ik iets wil dat gebeurt, het ook nú gebeurt. En niet pas volgende week of volgende maand. Het kost een hoop zelfbeheersing om dan niet te leven volgens bovenstaande uitspraak om er gewoon voor te zorgen dat iets gebeurt.

Een actieve houding, waarin je zelf de regie voert, en zelf aan het roer staat, voelt nu eenmaal prettiger dan een houding van overgave en vertrouwen op wat er komt. Overigens betekent dat laatste niet dat dat een houding vol passiviteit is. Vertrouwen vraagt juist veel moed en het volgen van je hart en je intuïtie brengen je vaak veel verder dan welke doordrammerige houding dan ook. En toch merk ik bij mezelf dat het lastig is. Het voelt prettiger om pro-actief te zijn, door te duwen en dingen te laten gebeuren. Het één sluit het ander uiteraard niet uit en ik ben van mening dat beide goed zijn om in je leven in te zetten.

Wellicht dat het grootste punt erin schuilt dat het pro-actieve, het meer mannelijke, rationele, meer de overhand gehad heeft al decennia lang en er nu meer tijd komt voor de intuïtieve, vrouwelijke manier van in het leven staan. Staan we aan het begin van een tijdperk waarin beide geïntegreerd worden? Dat we ervoor kunnen kiezen om dingen te laten gebeuren, ook als er niets gebeurt en ook te weten wanneer we mogen vertrouwen op processen die gaan zoals ze moeten gaan?

Ik vind het een interessante tijd waarin we leven en ik hoop dat ik in staat ben me telkens bewuster te worden op welke manier ik dingen laat gebeuren of wanneer ik dingen laat.

Plaats een reactie