Vanmiddag heb ik een kaartje getrokken uit het doosje vol geluk, maar ik besefte dat vandaag een ander onderwerp belangrijker was. In Amerika vond vandaag 21 jaar geleden een enorme tragedie plaats, die nog steeds effect heeft op de wereld zoals we die nu kennen. Er is een heel duidelijk vóór en ná 11 september 2001.
Toendertijd is een angst ontstaan, die we sindsdien niet meer kwijt geraakt zijn en die continu aangewakkerd wordt door allerlei crises die over ons heen komen. Corona heeft ons flink bang gemaakt en toen we daar enigszins vanaf leken te zijn, was daar de oorlog in Oekraïne. Zo ontzettend verdrietig voor alle slachtoffers die daar gevallen zijn en nog steeds vallen. Het was of is opnieuw een reden om bang te zijn.
Toen eenmaal de ergste angstbeelden uit Oekraïne leken af te zwakken, hoewel daar nog steeds een heftige strijd plaats vindt met zoveel onschuldige slachtoffers, kregen we de inflatie over ons heen. Opnieuw wordt op onze angstknop gedrukt, dat we straks in de winter de kachel niet meer aan kunnen of mogen zetten, dat we niet genoeg geld hebben om boodschappen te doen, of we op straat komen te staan.
Lijkt dat allemaal nog niet genoeg, dan kunnen we ook altijd nog een nieuwe coronagolf over ons heen krijgen.
Angst doet wat met een mens en we hebben er veel van te verduren gehad. Door angst ontstaat stress en spanning. Deze stress maakt hormonen vrij die op de lange termijn schadelijk zijn voor je immuunsysteem en daarmee je vermogen om ziektekiemen en virussen af te weren. Ook een brede blik op een situatie wordt tenietgedaan door stress, je krijgt juist een vernauwing van je waarneming en staat niet meer open voor iets anders. Je ziet dan ook alleen nog maar datgene waar je juist zo bang voor bent.
Hoe vreselijk dit ook allemaal klinkt, er gloort hoop aan de horizon. We hebben namelijk het vermogen om in plaats van bang te zijn, vertrouwen te hebben en dit uit te stralen naar de mensen om ons heen. Hoop, liefde, dankbaarheid en vertrouwen zijn een tegengif tegen angst. Onderdruk je angst niet, dan wordt het namelijk alleen maar sterker. De kunst is om de angst te voelen, zonder je erdoor te laten meeslepen en zonder ernaar te handelen.
Door je te richten op die dingen waar je dankbaar voor bent, verbreed je je blik weer en zie je ook andere dingen dan hetgeen je bang voor bent. Door liefde te voelen voor je partner, je kind, je vriendin of voor bijvoorbeeld iets uit de natuur, zoals die mooie boom in het park, ontspant je hart, stromen er weer andere hormonen door je lijf en versterk je jezelf op alle mogelijke manieren.
Hoe moeilijk het soms ook voelt, hoe ver blijdschap, positiviteit of rust ook lijken, blijf vertrouwen op dat de dingen weer zullen veranderen. “Ook dit gaat weer voorbij” is namelijk het enige dat altijd waar is. Vertrouwen helpt zoveel meer dan angst. Hopelijk kunnen we met elkaar vol vertrouwen de herfst ingaan, waarbij we door hoop, liefde en dankbaarheid gezond de aankomende periode door komen.