Het is januari, de wintermaand waarin de natuur in winterslaap is. Het voelt buiten als herfst met al die wind en regen, maar je voelt dat er een stilte en leegte is.

Na de decembermaand waarin we veel feestjes vierden en er overal lichtjes, lekkernijen en cadeautjes waren, is januari een maand waarin alles stil lijkt te staan. Sommige mensen hebben hier flink last van. De leegte maakt hen somber en er is zelfs blue monday, die de meest deprimerende dag van het jaar genoemd wordt. 

De goede voornemens die op 1 januari vol enthousiasme omarmt werden, zijn nu nog een schim. De sportscholen die vol gestroomd waren, zijn alweer leeg en ook de vele hardlopers bedenken zich op een dag als vandaag wel twee keer voor ze zich in de storm wagen. Dat alles helpt niet mee om je fijn en opgewekt te voelen. De stilte staat dan in groot contrast met wat je wilde na de volle decembermaand.

Toch kan de natuur wel een goed voorbeeld voor ons zijn. De stilte en de rust kunnen heel helend zijn na alle drukte en kunnen je helpen om naar binnen te gaan met je aandacht en te voelen wat er in je leeft. Net als de bomen heel langzaam de energie weer aan het opbouwen zijn, maar nog niet naar buiten brengen. Heel langzaam vormen zich ideeën vanuit je binnenste als je dit de tijd geeft.

Straks in het voorjaar, wanneer de blaadjes weer aan de bomen komen, is de tijd rijp om alles wat binnen je leeft, naar buiten te brengen. Voor nu is het belangrijk om het bij je te houden. Het te laten sudderen, te broeien en te ontwikkelen, zonder dat je het deelt met de buitenwereld. Iets wat nog zo pril is en wat nog helemaal van binnen is, mag eerst de tijd krijgen om meer vorm te krijgen. 

Wanneer je iets, dat nog van binnen zit en nog geen concrete vorm heeft, met anderen deelt, bestaat de kans dat het nooit tot ontwikkeling komt. De mening en bemoeienis van anderen kunnen ervoor zorgen dat jouw prille idee vertroebeld raakt en niet meer als van jou voelt. Geef het dus de tijd om wat er ook van binnen leeft, zich te ontwikkelen, te groeien en te laten zijn, zonder dat je er iets mee hoeft. Tijd om in stilte bij jezelf te zijn en daar helemaal ok bij zijn. De leegte die er dan is, vult zich vanzelf met allerlei moois, dat in de lente tevoorschijn mag komen. De kunst is om daarbij te blijven. Een flinke uitdaging voor ons allemaal in deze maatschappij. Onderzoek voor jezelf de leegte in je binnenste en deel het vooral met niemand!